Op de Archemerberg bevind je je op 77,9 meter boven NAP. Bij helder weer kun je helemaal tot aan Zwolle kijken. Een schaapskudde loopt hier vrijwel dagelijks rond om de heide een open karakter te geven.
Al meer dan 25 jaar hoedt Anita Wichers met haar honden schaapjes op de heide van de Archemerberg. “Die eenzaamheid vind ik heerlijk. Ik loop hier graag”. Goed voorbereid gaat ze iedere dag op pad met haar groep Veluwse heideschapen. Met bepakking.
Met de kudde schapen
“Drinken voor de honden en drinken voor mijzelf. Ook een boterhammetje, een krant, een regenpak en een paraplu. Een mesje heb ik bij me om stokken te pellen en een verrekijker om vogels te spotten. Daar ben ik gek op. Korhoenders en torenvalk. En hoor je hem? Dat is de veldleeuwerik. En natuurlijk neem ik lippenstift mee. Anders word je zo’n slons”, vertelt ze lachend over haar bagage. Vooral op zondagen zoekt ze de recreanten en wandelaars op.
“Soms vraagt men waarom ik hier eigenlijk loop met de kudde. Wel, als ik het niet doe dan wordt deze heide weer bos. De schapen eten de jonge boompjes op.”
Haar kudde bestaat voor het grootste deel uit witte schapen. Maar er zijn ook acht zwarte dieren. Die telt Anita regelmatig. Zijn die acht te zien, dan gaat ze ervan uit dat de rest van de kudde ook netjes volgt. De schaapskooi ligt een eind verderop, aan de andere kant van de Archemerberg.
Immense gletsjer
De Archemerberg is samen met de Lemelerberg en de Besthmenerberg een markante verhoging in het landschap van het Overijsselse Vechtdal. Er zijn niet veel plaatsen in Nederland waar drie bergen boven het landschap uit torenen en twee rivieren – de Vecht en de Regge – samenstromen. De Archemerberg is met zijn bijna 80 meter de hoogste van de drie. Bos, heide en jeneverbes kleuren de hellingen.
Volgens een volkslegende zijn de bergen ontstaan toen een reus met een zak vol zand bij het oversteken van de Vecht struikelde en een grote hoop zand verloor. Daarna struikelde hij ook nog eens over de Regge, waarbij hij nog meer zand verspilde. De werkelijkheid is uiteraard anders. De bergen, onderdeel van de Sallandse Heuvelrug, ontstonden tijdens de voorlaatste IJstijd. Een immense gletsjer schoof vanuit Scandinavië richting het zuiden en stuwde daarbij grote heuvels op.
Stuivend zand
De grond van de bergen was te droog en te arm voor de boeren om te bewerken waardoor het altijd een stuk natuur is gebleven. Omdat de boeren er hun schapen lieten grazen, is er een uitgestrekte heide ontstaan. Als gevolg van overbegrazing ontstonden er zandvlaktes. Om het stuivende zand te bedwingen werden vervolgens naaldbomen geplant. Vanwege de afwisseling van zandvlaktes, heide, jeneverbessen en bossen is het een aantrekkelijk wandelgebied.
Wandelen in het Vechtdal
Als fotograaf, wonende in het Vechtdal, wist Max de Krijger al wandelend deze schoonheid vast te leggen. In zijn gids Wandelen in het Vechtdal neemt hij je mee in twaalf rondjes stroomafwaarts langs de Overijsselse Vecht. Van een bezoek aan schilderachtige plaatsjes als Vilsteren en Beerze, tot struinen over de heide van de Lemelerberg. En van buurtschappen die al eeuwen vriendelijk slapend aan het water liggen tot de Sahara, een zandverstuiving bij Ommen die haar naam eer aandoet.
ACSI Freelife
Bezoeken: 180
